Buitenspeeldag

Niet dat ik me oud voel. Integendeel. Maar het lied van Wim Sonneveld, waarin hij zijn dorp bezingt: “Hier heb ik nog een ansichtkaart waarop een kerk met kar en paard…”, laat me nooit onverschillig. En ook het erin beschreven tuinpad van m’n vader. Ach waar is de tijd… Ik word er steeds weemoedig van. Kan er ook niet aan doen. We waren jong en onbevangen. We speelden buiten. Op straat. In de bossen, op de heide en in de vennen. En dat mag je heel letterlijk nemen. We fietsten en renden het hele dorp af. We speelden met pijl en boog. Gevaarlijk? ‘t Ja, zaak was dat de veldwachter je niet direct tegenkwam. Maar die had andere katten te geselen. Niet de kinderen. Die mochten naar hartenlust ravotten. In de beek dammen maken, dat was er wel eens over, want dan kwamen er klachten. Dat de boeren stroomafwaarts geen water meer hadden om hun velden te besproeien. Maar dat was het dan ook. Het stemt me triest dat niet meer te zien. Die kinderen in de beek. Die jonge gasten in de bomen. Alhoewel. In Dessel mogen we nog niet klagen. Mijn hart breekt helemaal als ik zie dat er campagnes moeten opgezet worden onder de noemer “buitenspeeldag”. Overmorgen, 1 april, is het weer zover. De evidentie die moet gepromoot worden. Op zich niks tegen het initiatief. Natuurlijk niet. Maar is het niet erg, onszelf een spiegel voorhoudend, dat we wat normaal hoort te zijn, onderwerp moeten maken van campagnes? Kinderen die buiten spelen. Niet iedereen is er mee gediend. We kennen ze; de klachten tegen speelterreinen. De klachten tegen kindercrèches nog wel. Mensen willen, kunnen het geluid van spelende kinderen niet meer horen en bepleiten een verbanning van kinderen naar industriezones. Godbetert. Dessel heeft nog niet meegedaan aan de campagne “buitenspeeldag”. Als dorp in het buitengebied streven we naar 365 buitenspeeldagen. We doen dat ook in ons beleid. Speelbossen, speeltoestellen, speelpleinen. En als ultiem bewijs de passage in onze GAS-reglementering dat het geluid van spelende kinderen nooit de basis kan of mag zijn voor sanctionering. Ik zie maar één beletsel opdat het buiten spelen niet steeds de norm zou zijn. En dat is het weer. En daar hebben we nog geen campagnes voor.

Kris Van Dijck